Waar stopt je hulp voor een ander?

Klagen

Er zijn mensen die altijd klagen. Mensen die altijd problemen hebben. Mensen die altijd zeggen dat ze pech hebben. Mensen die dagelijks hun verhaal willen vertellen. En wie zijn die mensen eigenlijk? Waarom doen ze dat? Hoeveel procent loopt er daarvan in Nederland rond? Wat denken jullie?.......

 

Hulp ontvangen

Als je deze mensen dan vraagt om ze te helpen dan is dat allemaal niet nodig. Het komt wel goed. Maar vervolgens wel blijven klagen, iedere dag weer. Ken je die mensen die iedere dag in de ellende zitten? Ze vragen dan ook nog: "Waarom overkomt mij dit nu altijd?" Maar die mensen hebben niet door dat je ook keuzes hebt in het leven. Jij maakt bepaalde keuzes namelijk geheel zelf en daardoor kun je ook risico's lopen als je niet verstandig bent. Jouw keuzes bepalen ook de dingen die je op je pad krijgt. Verandering kost namelijk energie. Hoe kan het toch dat het brein ons zo in zijn macht heeft dat we denken dat gewoon doorgaan in die zooi de beste oplossing is?....

 

Aandacht

Dan bestaan er nog mensen die altijd wel met iets zitten omdat ze anders gewoonweg de aandacht niet krijgen. Deze mensen gaan altijd in een slachtofferrol zitten. Blijkbaar hebben ze dat nodig om te overleven. Zit je dan wel in de juiste omgeving? Aandacht krijgen van mensen om je heen is heel belangrijk en zou eigenlijk gratis en voor niets moeten zijn. Maar daarvan hebben we blijkbaar niet allemaal een handje vol mensen. Dus dan moet je maar tegen iedereen zeggen hoe slecht alles gaat. Want dan zal iemand vast wel naar je luisteren. Dat zijn de mensen die negatieve energie bij zich dragen, iedere dag weer. Kijk daar voor uit, zeker als je zelf met zorgen zit! Probeer deze mensen eens om te buigen in jouw positieve gedrag. Dan gebeuren er twee dingen: of ze zoeken iemand anders uit om bij te klagen of je buigt ze mee om tot iets positiefs.

 

Hulpbehoevend

Dan is er ook nog een groep mensen die de hulp en aandacht meer dan nodig hebben. Maar deze mensen zijn vaak de vergeten groep mensen omdat er door het hectische leven en de vreemde banenmarkt overal tekorten zijn. Weg aandacht dus. En het is nu juist zo belangrijk om de zwakkere en zieke mensen onder ons te helpen. Daar is aandacht heel belangrijk voor, even een luisterend oor. Dat kan een mens al heel goed doen. Maar waar is er tegenwoordig geen tijdsdruk meer ten kosten van de aandacht voor de persoon zelf? En gek genoeg zijn de zieke mensen onder ons degene die zelf maar weinig klagen. Heel apart is dat eigenlijk......

 

Wel zeggen maar niet doen

Dan zijn er ook nog personen die zeggen dat ze actie gaan ondernemen maar het alsnog niet doen. Wel lekker in de "zooi" blijven zitten want blijkbaar is dat toch het veiligste i.p.v. door de "zooi" heen te gaan. Deze groep mensen vind ik zelf het irritantste. Ze roepen dat ze nu de stap gaan zetten om het anders te gaan doen maar de actie komt er niet. En dan komt het: MAAR, OMDAT, WAARDOOR etc. Die toelichting is toch altijd wel heel belangrijk. Daarmee geef je al aan dat je heel zwak bent anders hoef je het niet toe te lichten. Ik vraag dan altijd: "Hoe graag wil je het echt zelf?". Als het een heel groot probleem zou zijn dan WIL je wel veranderen dus het probleem is blijkbaar nog niet groot genoeg. Nog even wachten (uitstelgedrag) want dan kun je nog meer zooi opruimen of het komt nooit meer goed. Het brein valt vaak terug in oude patronen i.p.v. nieuwe aan te maken. Want dat is immers het veiligste. Bij de cursus van Lau-See ervaar je en leer je om daarin stappen te zetten. Je leert ook van elkaar in de groep en voelt ook steun want iedereen loopt wel tegen iets aan. Heerlijk zulke groepen die elkaar stimuleren, steunen en open staan om met elkaar verder te groeien! Wil je ook eens zo'n geweldige avond ervaren, geef je dan snel op via info@seezen.nl.

 

Actie

Is actie ondernemen in periodes waarin het even tegenzit dan zo moeilijk? Nou, voor de meesten van ons wel! Alleen kun je namelijk niet heel erg veel. Als je zegt hard te gaan sporten omdat je kilo's kwijt wilt of een betere conditie dan hou je dat hooguit een paar maanden vol, zeker als je geen sporttype bent. En wil je een verandering, welke dan ook, toepassen dan heb je eigenlijk iemand nodig die je een schop onder je kont geeft om het te veranderen. Zoek dus een maatje die ook echt eerlijk tegen je is en je erop wijst als je de verkeerde afslag neemt. Maar weet ook dat je enkel maar iets kunt veranderen als je het zelf honderd procent wil. Anders niet aan beginnen want dan mislukt het. En zorg dat die controle van dat "maatje" wekelijks of zelfs het liefst dagelijks is. Dan pas kom je verder in jouw eigen actiepunten. En heb je geen actiepunten dan betekent het dus dat je helemaal niet meer aan jezelf hoeft te werken. Dat vind ik altijd heel erg knap als iemand dat zegt. Ken je jezelf dan wel goed genoeg? Ik denk namelijk dat je heel je leven bezig bent om te mogen groeien in je eigen proces. 

 

Mijn zorgaanpak

Als mensen hulp vragen bij SeeZen dan vertel ik altijd eerst wie ik ben en hoe ik werk in mijn bedrijf. Ik wil weten of iemand echt een probleem wil aanpakken en er ook echt helemaal klaar mee is. Als dat het geval is dan laat ik de persoon zelf naar oplossingen zoeken omdat dat nu eenmaal het beste werkt. Ik kan zelf heel wat tips geven maar ieder individu is anders. Dat gaat niet werken want je kunt pas iets veranderen als je er zelf ook happy mee bent. Wel wil ik dat de hulpvragers aan mij laten zien dat ze hun best doen om stapjes te zetten. Want anders confronteer ik de persoon wel tijdens het proces. En degenen die deze confrontatie niet aankunnen (en dus boos zijn) dat zijn degenen waarvan ik weet dat ze het nog heel lastig krijgen. Ze zijn zelf namelijk te eigenwijs omdat ze denken dat ze het zelf allemaal al wel weten en kunnen. Maar was dat het geval dan hadden ze me niet om hulp gevraagd. Ik verwacht dus wel dat men ook vertrouwen heeft in mijn kracht en kunnen. Anders stuur ik ze graag naar een ander toe omdat het dan toch niet gaat werken. Vaak zijn dat ook de mensen die al tientallen hulpverleners hebben gehad. Dan moet je jezelf toch ook afvragen, wat heb ik nog te leren? Ken je jezelf dan echt wel goed?

 

Jaaraanpak

Ik heb iemand in de praktijk die ik ondersteun in echt heel het proces. Dit duurt meer dan een jaar. Ieder "poppetje" in deze persoon was omgevallen en daardoor was er best een groot slagveld. Veel te veel en veel te diep. Stapje voor stapje pakken we de "poppetjes" weer op d.m.v. meerdere technieken. Ook mag deze persoon me appen als het even nodig is. Zo komen we steeds dichterbij de plek waar de persoon echt wil zijn. Het heeft heel veel tijd en energie nodig. Maar als je echt wil dan is dus alles mogelijk. Deze persoon laat me heel vaak weten hoeveel er al veranderd is in het leven en de dankbaarheid daarbij. En dat terwijl we nog heel wat hebben aan te pakken. Maar deze persoon heeft de juiste instelling: geduld, wilskracht, door de zooi heen durven gaan en vertrouwen in de hulpverlener. En ik krijg er zelf enorm veel kracht van. Ieder persoon die geholpen is, is er toch maar weer eentje. 

 

Privé

Daarin heb ik inmiddels geleerd dat aandacht geven aan een ander heel belangrijk is want dan krijg je de aandacht vaak ook terug. Daarbij wel denkende aan je eigen kunnen. Als je namelijk iedereen wilt helpen dan loop je over jezelf heen. En dan ben je verder van huis. Dus ken wel je eigen grens. Nee is namelijk ook een antwoord. Daarnaast mag je best eigen keuzes maken in hoe jij het zelf wilt inplannen. Jammer als een ander er dan anders over denkt. Iedereen heeft namelijk een ander brein en gelukkig maar! Als je niet goed voor jezelf zorgt dan kun je ook niet voor een ander zorgen. Je energie is dan namelijk helemaal op. Leer nee te zeggen zonder dat je de ander vergeet. En creëer mensen om je heen met een positieve energie, dat zal je zelf ook helpen met je eigen ontwikkeling.

 

 

"Als je iets goeds ziet, geef dan een compliment

 Als je iets fouts ziet, bied dan je hulp aan"            - Nelson Mandela

 

 

Blog 21, Laura Potters, SeeZen