Zor(G)elijk !

Nou en of! Neem een arts en daaromheen komen steeds meer “goedkope” hulptroepen met een bepaalde discipline. Zij kennen de patiënt dus helemaal niet, enkel via " het scherm". Vaak worden dezelfde vragen gesteld en heb je als patiënt het gevoel dat je alles weer moet herhalen. Maar zo ook als men je na meerdere bezoeken toch doorstuurt naar het ziekenhuis. Is er wel tijd om het dossier van de patiënt goed in te kijken? Weet men wat de voorgeschiedenis van een patiënt is? Waar zijn de artsen die de patiënten nog volledig kennen?  Zo'n huisarts heb ik wel gehad, helaas is hij met pensioen. De betrokkenheid die hij had als mens maar ook als huisarts was zo groot. Hij wist wie ik was. Het kan dus wel! Maar dat kost tegenwoordig teveel geld en dat is pas zorgelijk! 

Oudere en/of zieke mensen

Steeds vaker horen patiënten maar gewoon te komen naar het ziekenhuis. Je zal maar in de wachtruimte zitten als je echt heel oud of onwijs ziek bent. Een prettig idee krijg ik er niet bij. Het baliepersoneel in een ziekenhuis heeft het mega druk, vaak onderbezetting, ook vanuit deze kant wil ik toch graag aandacht vragen. Je werkt je uit de naad maar alles verloopt chaotisch. Vaak worden overuren als "normaal" gezien en is het maar de vraag of deze uitbetaald worden. Dat de patiënten die sfeer merken is wel duidelijk. En dit geldt andersom ook zeker over de patiënten die om alles kunnen "zeuren".

In de praktijk

Iemand uit mijn kennissenkring moest met haar dochter naar het ziekenhuis voor een operatie. Deze operatie duurde veel langer dan aangegeven. En waar is dan de communicatie? Welk ziekenhuis gaat dat ooit bereiken? De "gewone" dingen zijn al moeilijk om te regelen. En dat blijkt nu haar dochter deze week terug moest op controle bij een assistent. Jammer genoeg is ook deze persoonlijkheid totaal verdwenen. De arts opereert immers weer een andere patiënt en heeft geen tijd. Maar dat gaat wel ten kosten van de patiënt. Na de handelingen ging de assistent even naar een andere kamer, je moet in de zorg immers 10 taken tegelijk kunnen uitvoeren. Haar dochter zat op een stoel (assistent heeft dus niet goed geobserveerd dat zij weleens flauw zou kunnen vallen). Na de handelingen werd ze zo niet lekker, viel op de grond, waardoor ze bijna weer onder het mes moest. Natuurlijk kunnen er altijd fouten gemaakt worden maar ik hou mijn hart vast de komende jaren in de zorg. Er worden steeds meer taken volledig overgedragen. Zelfs de hechtingspleister werd niet meer onderscheiden van een normale pleister. En hoe vaak gebeurt het wel niet dat patiënten verkeerde medicatie voorgeschreven krijgen of dat medicijnen niet bij elkaar geslikt mogen worden? Ben je een grote instelling dan komen de fouten minder vaak op tafel. Is dat wel eerlijk?

Luister naar je personeel 

De hoge leiders hebben de macht en het geld waardoor er ook maar weinig personeel vanuit de vloer daadwerkelijk kunnen zeggen waar ze tegenaan lopen. Je wilt je baan immers behouden. En dan nog het personeelstekort, in de zorg lopen er enorm veel mensen op hun tenen. Dan kun je er toch ook op wachten dat er steeds meer fouten gemaakt worden? En ook deze mensen komen bij mij met hun verhalen. Ik schrik daar dan enorm van. Er is net zoveel onrust als in het onderwijs. De mensen in de zorg hebben voor het vak gekozen om mensen te mógen helpen. Dat is waarom ze het beroep zo mooi vinden! Maar de tijd is er gewoonweg niet meer om dat nog echt te mogen en kunnen toepassen. En maar niet te spreken over alle administratie. Echt luisteren naar een patiënt is niet meer vanzelfsprekend. We moeten goed zorgen voor de mensen die in de zorg werken maar de overheid vindt dit blijkbaar niet ernstig genoeg. Waar zijn we mee bezig?........

Tekort aan bedden

Je zal maar zwanger zijn en in een ziekenhuis willen of moeten bevallen. Dan moet er eerst een bed vrijkomen, heerlijk als je al weeën hebt en het nog niet duidelijk is in welk ziekenhuis je terecht kunt. Dat is toch niet meer normaal! Zo ook als je doodzieke mensen ziet liggen in het ziekenhuis die die avond nog naar huis MOETEN omdat het bed "vrij" moet komen. Met eigen ogen gezien dat een oud vrouwtje een uur later terug kwam naar het ziekenhuis en zei: mijn infuus zit nog in mijn hand. Daarnaast zag je aan alles dat deze vrouw nog heel ziek was, ik vond het hartverscheurend om te zien. Dat moeten we in Nederland toch niet willen?! De tijd dat je vroeger in het ziekenhuis echt mocht herstellen was zo slecht nog niet. Of laat mensen het in ieder geval zelf aangeven hoe ze zich voelen.

Begrip bij pijn

Als je dagelijks van alles meemaakt in de zorg dan kun je daar best "immuun" van worden. Als mensen aangeven dat ze pijn hebben of een behandeling eng vinden, hoeveel zorgpersoneel kan dat dan ook echt voelen na al die mensen die al zijn geweest?  Er is haast geen tijd om er lang over te doen. Volgens mij is ieder individu anders “gemaakt”. Je zal maar door de grond zakken van de pijn. Ben je dan echt een watje of zou er steun moeten komen? Ik denk juist het tweede! En dat betekent niet het bijspuiten van medicatie om het snel op te lossen. Het is lopende bandwerk geworden en op sociaal vlak is er maar weinig tijd om empathie te tonen. Zo ook andersom naar de zorg toe, ze werken zich uit de naad maar horen veel "gemopper" om zich heen. Als dat gaat irriteren dan word je wel harder gemaakt. 

Zor (G) gelijk!

Wat zou het toch weer fijn zijn als we GELIJK door de zorg zouden worden geholpen en met volledige AANDACHT en GENOEG PERSONEEL. Geen wachtlijsten meer voor zieke mensen. Geen wachtkamers meer waar je uren moet wachten. Een doorlopend systeem in het ziekenhuis waardoor een patiënt gelijk alle handelingen achter elkaar door kan krijgen en niet per handeling weer een half uur moet wachten. Een vaste arts die je ook echt leert kennen en de patiënt die echt kan bouwen en niet iedere keer weer alles moet uitleggen. En de artsen en verpleging die de rust krijgen om na een drukke dag ook echt uit te mogen rusten. Er dus geen taken bijkomen maar juist af gaan. Meer mensen in de zorg en meer aandacht voor het individu! Dan worden er ook niet zoveel fouten gemaakt. Investeren in mensen kost geen geld maar daar maak je juist geld door! Maar zo ver kunnen de meeste mensen niet denken.

De zorg vind IK momenteel erg zor(G)elijk !

En iedereen (behalve degene die grof geld verdienen aan de zorg)

is de dupe: de patiënt én de hulpverleners, schandalig!