Naast de files die steeds vaker voorkomen, valt mij nog veel meer op in het verkeer. Het ongeduld van de weggebruiker om maar eens wat te noemen en dat levert nog veel meer gevaar op. Niemand wil het gedrag veranderen, ik vind dat we er allemaal in mee gaan. Ons lontje wordt korter en korter of we storen ons aan de weggebruiker die er een zooitje van maakt. Het lijkt wel een web waarin we gevangen zitten. Nog even en dan.............
Haast
Allereerst hebben de meeste weggebruikers enorme haast. Het liefste willen ze binnen één minuut op locatie zijn. Eerder vertrekken van huis dat gaat niet meer, er is geen tijd over. Dus maar hopen dat er geen files zijn. Dan verloopt je hele schema van de dag anders. En ja, ons wegennetwerk heeft ook nog de nodige vernieuwing nodig. Dat gaat allemaal maar heel langzaam, vind ik zelf.
Ongeduldig
Ken jij ze ook, degene die dicht achter je rijden op de snelweg? Ze gaan steeds meer naar links om te kijken wat de reden is waarom het verkeer niet doorrijdt. Wat een stelletje ongeduldige personen zijn dat toch. Of degenen die een soort van slalommen op de weg: links, rechts, links, rechts en daarbij niet door hebben dat dát juist de boel ophoudt. Dan nog een groep die lekker links blijft rijden, terwijl ze al lang naar rechts toe kunnen gaan. Er komen nogal wat stoorzenders op je pad tijdens de rit.
Op de weg letten is bijzaak geworden
Er zijn belangrijkere dingen dan goed opletten in het verkeer. Het is haast bijzaak geworden. Beseffen mensen echt niet dat je goed moet zorgen voor jezelf en toch ook zeker voor een ander? Nog steeds zie ik mega veel mensen op hun mobiel zitten tijdens de autorit. Of men leest verslagen tijdens het rijden, die gelezen moeten zijn, voordat je op je werk aankomt. Of je voelt jezelf zo belangrijk dat je alleen maar denkt aan je eigen belang. Ik wil zo snel mogelijk van A naar B komen, het ik-gevoel. BAH!
Positief is lief!
Hoe mooi zou het toch zijn als we allemaal weer positief de weg op gaan. Geef elkaar eens voorrang, en bedank daar dan voor. Zorg dat je afstand houdt. Accepteer de file, want je kiest er immers zelf voor om met de auto te gaan. Zet een muziekje aan en zing gewoon eens lekker mee in de auto.
Brutaliteit
Laatst liep ik in het centrum van mijn woonplaats en was ik al over het zebrapad gelopen. Opeens hoorde ik een gegil achter me. Er liep iemand over het zebrapad en een auto ging vol in de rem. De bestuurder stapte uit en begon een partij te schelden dat die man daar niet had moeten lopen. Met ongeloof zag ik het aan. De andere persoon was zo slim om het te negeren en door te lopen. Maar het was haast een vechtpartij geworden. En dat terwijl de bestuurder gewoon voorrang had moeten verlenen. Zeg nu zelf, zijn we dat allemaal niet een beetje zat aan het worden? Ik wel in ieder geval!
Type auto
Als ik in onze grote auto rijd, die van de zaak is, dan komt er in het verkeer meer afstand en respect. Dan rijd ik in mijn kleine autootje en opeens komt bumperkleven weer voor. Ik mag er niet meer tussen en ik ben opeens een stuk minder belangrijk. En dat terwijl ik dezelfde persoon ben. Ik zie iedere blog weer dat het uitkomt op geld en macht.
Richtingaanwijzer
Het lijkt wel of meer dan de helft van de bestuurders opnieuw moet afrijden. Blijkbaar hoef je als je je rijbewijs hebt geen richtingaanwijzer meer aan te zetten, geen gordel meer om of je aan andere regels te houden. Het is toch ook helemaal niet meer belangrijk, dat degene achter je kan zien welke kant je op gaat? Hoe meer botsingen en misverstanden hoe leuker, toch...? Meer sensatie, dat is toch wat we willen? Zolang een ander maar de pijn ervaart. Kunnen we na een ongeluk dat we zien allemaal onze mobiel pakken en alles vastleggen. Of mensen daar nu sterven van de pijn of hulpverleners gehinderd worden, dat maakt ons allemaal niks meer uit. Dit digitale tijdperk laat mensen dingen doen die niet meer normaal zijn. Nu nog de actie: hoe zorgen we weer dat ons brein de juiste knoppen bereikt?
Blog 11, Laura Potters, SeeZen
Reactie schrijven
Jeannette (donderdag, 11 oktober 2018 07:36)
Inderdaad wat heb je dit weer mooi geschreven .na jarenlange twijfel faalangstig en bang op de weg door gezin toch met lichte dwang begonnen met autorijlessen .Ook de mede weggebruiker heeft geen respect helaas voor lesauto’s toeteren bumperklevers etc en dan moet je het nog leren de zin en het plezier wordt er al ernstig in verziekt ,bang om fouten te maken in het verkeer en dan moet je pas beginnen met je 54 ste jaar ���